via Frankrijk en Spanje naar Portugal

Zondagmorgen 9 september om een uur of 10 eindelijk klaar om te vertrekken. Hoera en route!

Zondagavond 9 september
De eerste camping die we aandeden was La belle Etoile in Melun. Een plaats onder Parijs. De eigenaar is getrouwd met een Nederlandse en spreekt ook Nederlands. Er was een zwembad met redelijk warm water dus lekker even zwemmen. Lekker warm was het hier dus het vakantiegevoel kwam al opzetten. Het was een ingebouwd oppompzwembad en je moest er met een trapje overheen stappen maar het kon tenminste en het was even erg lekker. Het was er nog erg rustig ( de grijze golf) en we waren laat aangekomen ( veel oponthoud door wegonderhoud, ongelukken en derg.) dus hebben we verder niets meer ondernomen. Enkel iets gegeten, gedronken en vrolijk geweest.
Maandag 10 september
De 2de camping was vlak bij Tours en stond in het boekje van Camping Key van de ANWB. Camping La Mignardière in Ballan-Mire. Onderweg een beetje zoeken want bij Tours ging het anders dan verwacht maar onderweg stopten we even om de kaart goed te bekijken want de Tom Tom en de routeplanner zijn ook niet volmaakt en er is ontzettend veel veranderd aan de wegen; een hele vriendelijke Fransman kwam uit zijn mooie tuin naar ons toe en wees ons de weg. Hij vertelde dat zijn schoonouders daar ook zaten! Een aanrader: een verwarmd overdekt zwembad, warme douches en WIFI ( wel betaald: nl. 4 euro voor 24 uur). We konden 's avonds lang buiten zitten en er waren geen muggen!! De volgende dag gingen we verder maar eerst nog even naar een groot Centre Commercial bij Tours en natuurlijk naar Sergent Major. Daar heb ik mijn eerste slag geslagen voor wat ik mijn hobby noem: kleding voor de kleintjes.
Woensdag 11 september
Camping Chez Gendron in St Palais ook uit het befaamde boekje was een verrassing. Waren we vorig jaar ook geweest maar toen was de camping tjokvol en was er geen plaats voor ons. Nu staan we hier al weer voor de 2de nacht op een prima plekje ( ook een zwembad, maar deze wordt door de zon verwarmd en die laat het even afweten.) we staan vlak bij een pruimenboom en nu hebben we die zo'n beetje leeg gegeten. Ook vijgen om zo te plukken en eten en hazelnoten, tamme kastanjes en het bestelde brood wordt ons gebracht bij de camper! Een lekker flesje biologische rosé gekocht hmm die smaakt naar meer. Dus eentje mee voor onderweg! Vandaag 12 september zijn we naar een dorpje in de buurt gefietst, stijgen en dalen, nu weet ik het zeker: ik ga voor de elektrische scooter! Ook die zijn er opvouwbaar! Frans leest een boek en ik probeer mijn kwek dicht te houden dan komt dat boek ook ooit uit.
Donderdag 13 september. Met recht de 13de! Van Frankrijk naar Spanje was de bedoeling en dat lukte ook, welleswaar veelal over de autoroute waar ze aan ons tol vragen…laten wij dat ook eens doen, maar het ging prima. Onderweg af en toe regen maar als je toch rijdt.. no problem! We zochten een camping uit aan de route van Santiago de Compostella. In Castrojeriz. De camping heette Camino de Santiago. Dank zij de Tom Tom reden we eerst verkeerd in Burgos ( foutje in de regie) en later in Castrojeriz , door de veel te smalle straatjes, de spiegels af en toe ingeklapt maar als er dan ook nog gerenoveerd wordt en de steigers de straat nog meer versmallen wordt het heel erg lastig. Nog niet te spreken over een tegenligger. Maar gelukkig konden we na 1000 meter ontsnappen naar een ruimere weg, waar de camping nu wel goed was aangegeven. Het waait hier wel erg hard maar het is droog en we besloten hier in het restaurantje ons te laten verwennen door een 3 gangen diner te nuttigen voor zo’n 12.50 euro per persoon. Inclusief een halve liter rode goede wijn. En daar trof Frans een kennis uit Anna Pauwlona. Het was zijn allereerste klant van Sercom! Na de maaltijd hebben we daar bij hen onder de luifel de hele avond erg gezellig zitten praten onder het genot van een glaasje wijn. Leuk zo’n toevallige ontmoeting!!
Vrijdag 14 september
De volgende morgen weer een ontmoeting met een alleenreizende mevrouw waar we met zijn allen mee koffie gedronken hebben. Magdalena Schultz heet ze. Zij woont in Portugal en reist heel stoer met een caravan door de wereld. Jan en Liny gingen vanmorgen weer op weg naar Nederland en met Magdalena hebben we lange tijd gesproken over het geloof. Ze was erg enthousiast en was evangeliserend bezig op een hele lieve manier. Samen hebben we brood gegeten en later naar het dorpje gereden ( met haar auto ) daar bezochten we een kerk en doneerden een euro waarna we de kerk hebben bezichtigd. Magdalena spreekt vloeiend Portugees en ook het Spaans beheerst ze goed dus hadden we aan haar een goede gids. Later hebben we op een terrasje een pilsje gedronken. Op de camping hebben we samen de avondmaaltijd genoten en nu zit ik hier een verslagje van de dag te schrijven en een paar foto’s in de computer te zetten. O ja er zitten nu 2 dikke steekmuggen in de camper en we kunnen ze niet vangen. PS: wel aangeraakt maar tja niet zeker weten of ze het niet meer doen. Het wordt weer eens een onrustig nachtje….
Zaterdagmorgen 15 sept. Die dikke steekmuggen hebben we niet meer gezien…toch goed geraakt? We zijn doorgereden naar Portugal en zitten nu op camping Quinta das Cegonhas in Nabaínhos. We waren daar al eens eerder en dat was toen super goed bevallen. Na een duik in het zwembad en een warme douche zaten we tot in de kleine uurtjes buiten: heerlijk! De temperatuur ligt hier heel wat hoger dan in Castrojeriz! 32 graden hoorden wij! Nu zitten we binnen met de airco aan en het is nu 9 uur ’s avonds. ( een uur verschil met thuis) Van Magdalena hadden we gehoord dat er in Portugal nu ook tolwegen waren die niet op de routeplanner als zodanig werden aan gegeven. Ook de kaarten van Portugal zijn daar nog niet op aangepast. En dat je met je rijbewijs en autopapieren naar een postkantoor moest om te betalen. ( je word onderweg nl. met je nummerplaat geregistreerd!) Na 2 dagen kon dat dan. Zij had een Portugese nummerplaat! Gelukkig hebben ze voor vreemdelingen-Foreigners een gemakkelijker systeem bedacht. Op die routes werd aan gegeven dat je je moest registreren met een creditkaart en dan werd het automatisch afgeschreven. Daarvoor stonden mannetjes bij de poortjes , wel even van de weg afgaan staat keurig aangegeven, en werd het je goed uitgelegd. ( in vloeiend Engels) 30 dagen duurt zo’n licentie en daarna moet je je weer registreren. Als je aangehouden wordt door de politie moet je een papier kunnen overleggen dat je je hebt geregistreerd. Nu we hebben dat dus geen centje pijn. Het internet ligt er hier op de camping uit na een onweer en toen is de hoofdcomputer gecrasht. Geen code voor toegang dus. Misschien later??? Ik stuur al deze verhaaltjes zodra het mogelijk is.


Zondagmorgen 16 september
Vandaag een rustdag en omdat we niet veel boodschappen hebben gedaan even naar het dorpje beneden gelopen om eieren en tomaten te kopen. Helaas geen sla! Het was een erg klein winkeltje maar fijn dat we er op zondag terecht konden. Vanmiddag is er in een dorp verderop een heilige mis en daarna een processie. ’s Middags daarna zijn er traditionele spelen en s’ avonds is er dan bal. Vrijdagavond en zaterdagavond was er ook bal en hoewel 2,4 km hier vandaan was het heel goed te horen. Straks lekker even zwemmen in het zwembad en dan uitrusten op een stretcher. Dat viel tegen. Het zwembad is nog steeds groen en er zit massa’s chloor in dus het zwemmen was een tegenvaller, ik kwam er wit uit. Dan maar douchen…in donker. De bezuinigingen staan hoog op het programma. En bovendien nog steeds geen internet en ook de kantine dicht om 18.00 uur. Er is nu nog maar 1 WC open en 2 van de 4 douches. Ik ben hier niet blij mee! Arme Frans, ikke maar klagen. Morgen gaan we een ritje door de Estrella = een natuurgebied en dan dinsdag hier weg. Heb het hier wel gehad. Het lijkt wel alsof als het seizoen voorbij is dat men dan niet meer zo snel de zaakjes voor elkaar brengt. Een gemiste kans volgens mij. Vorig jaar waren we hier nog tijdens het seizoen en dat was toen super!
Maandag 17 september
Vanmorgen een ritje gemaakt door de Serra Estrela. Het was de wens van Frans omdat we dat vorig jaar niet meer gedaan hebben. De aarde was woest en ledig zou hier niet misstaan. Nu ligt hij te braaien bij het zwembad in de versluierde zonnestralen en ik vermaak me op internet, niet op de laptop want een eigen verbinding heb ik nog steeds niet maar bij de receptie. Deze verslagen stuur ik later want op Windows Word kan ik dit wel opstellen maar dus nog niet wegzenden. Morgen gaan we richting kust.