Huka falls

Dinsdag 9 november.
Vandaag was er eentje met een gouden randje. Lekker uitgeslapen. ( Ik had gister tot in de kleine uurtjes liggen lezen, het boek moest uit ! ) en dan heb je natuurlijk een houten kop, maar daar zijn pilletjes voor. Eigen schuld dikke bult.
Met de Ernst Kemp-boot over Lake Taupo, Rixt en Ruben weten vast nog wel hoe leuk dat was. De rotstekeningen gefotografeerd en genoten van het zonnetje. Gesprekken gehad met mede toeristen, onder andere uit Canada ,Oostenrijk, Australië en…Nederland.
Daarna naar de Huka-falls gereden, heel indrukwekkend, wat een krachten gaan daar tekeer!
We wilden naar de warme rivier die in de Waikato zou stromen, maar na 1 uur nog geen herkenning door Frans, dus maar gekeerd, dat was een 2 uur durende wandeling goed voor de conditie. We hadden ook te weinig tijd om verder te gaan want er stond 2 uur voor en terug ook weer 2 uur! Dan waren we niet op tijd terug geweest om door te afsluitbomen te rijden. Verderop gereden zagen we het vervolg van de rivier, die uit Lake Taupo naar Auckland stroomt, het is de langste rivier van NZ. Plus minus 250 kilometer.
Er zijn veel stuwdammen met krachtcentrales in gebouwd en we veel zagen daar ook grote stroomversnellingen, machtig mooi gezicht. Een Japans stelletje de weg gewezen naar die stroomversnellingen, maar ….jammer voor hen, de sluizen werden gesloten dus geen stroomversnellingen meer en het water zakte met een meter of 3!! Oeps wij weg!
Wasje gedraaid en op de waslijn, die zijn op de meeste campings aanwezig, maar ik denk niet dat het nog droogt, gelukkig zijn er ook wasdrogers!