weer thuis

Donderdagochtend 2 december.
We zijn om 5.00 uur opgestaan en om 6.10 uur waren wij op het vliegveld van Rotorua.
Met een klein vliegtuig, 18 pers. konden daar in, zijn we naar Auckland gevlogen.
De koffers waren veel te zwaar, het was dus vet bijdokken. Oeps!
We vertrokken om 7.05 uur en kwamen aan in Auckland om 7.45 uur.
Daar moesten we die dag doorbrengen tot ongeveer 18.00 uur.
Want we vlogen pas ’s avonds om 19.30 uur naar San Francisco.
Het was geen straf want Auckland is een mooie stad voor zover wij konden zien in die paar uur. Vanaf het vliegveld konden we met een shuttlebus naar het centrum van de stad en er waren verschillende op en afstapplaatsen.
We troffen op een plein een expositie van foto’s die op grote schermen stonden uitgestald. Heel mooi om te zien. Ook bijzonder was de komst van diverse zeer jonge scholieren die op deze manier cultureel werden onderlegd. De ene groep in uniform en strak begeleid, de andere groep minder gestructureerd. Het weer leende zich hier ook voor, en aan het einde van het schooljaar doet men graag buitenlessen. De grote schoolvakantie begint hier 16 december.
Na al dat moois en natuurlijk gezorgd voor de inwendige mens weer ruim op tijd terug naar de internationale luchthaven. Dat was een sterk plan want we ploften meteen in de file.
Na de handbagage( hoezo HAND bagage??) te hebben opgehaald bij het bewaakte bagagedepot “ rustig” naar de douane, de 2 koffers waren al doorgestuurd van Auckland Airport naar de vlucht die naar San Francisco ging. Op hoop van zegen want het vertrouwen was een beetje weg na de ervaring van de beginreis. Hier hadden we gelukkig tijd over en konden we( ik dus ) nog even shoppen en ook iets eten. Hierna op weg naar de Gate, alweer een papier vol schrijven met gegevens, steeds hetzelfde verhaal, toen door de douane en weer alles goed bevonden, konden we door met onze terugreis.
In San Francisco aangekomen, na +/-- 12 uur vliegen, was de tijd tussenin ruim genoeg om de koffers op te halen en ons om te kleden!! Ook hebben we geprobeerd te koffers lichter te maken want 1 keer dokken vonden wij genoeg. Toen door de controle… nou ja zeg, de zoveelste en hoe! Ik moest door de scan en scheet peentjes want in mijn broekzak zaten een paar zaadjes voor een boom die het hier vast toch niet doet…. Maar gelukt, ik was door.
Het wachten duurde hier erg lang, het vliegtuig was laat binnengekomen, en er moesten ook mensen mee die de vorige keer niet konden vliegen i.v.m. de weersomstandigheden.
Dat had voor ons een waarschuwing moeten zijn… want na nogmaals 10.00 uur vliegen konden we niet landen op Schiphol, nameer dan een half uur rondjes vliegen uiteindelijk uitgeweken naar Düsseldorf waar we 2.5 uur hebben gestaan zonder er uit te mogen.
Toen was Amsterdam weer open en na alle vliegtuigen die in de lucht waren voor te moeten laten gaan konden wij ook terugvliegen. De koffers opgehaald en zoeken naar de bestelde Schiphol taxi. De chauffeuse was even weg en toen ze er weer was zijn we samen met haar en de andere passagier naar buiten geglibberd naar de veel te kleine auto, er moest nl. nog een koffer meer in! Frans kan goed stouwen en wij zijn achterin met tassen en handbagage tussen ons in gaan zitten want de medereizigster moest naar Putten. Wat een sneeuwprak zeg! Mooi om te zien maar wat een verschil met 24 graden celcius.
Om 19.00 uur stapten we in huis en vonden de gang en kamer helemaal versierd met ballonnen en slingers en de vlag. Iemand was blij dat we terug waren….maar wij na de lange reis ook! En een trek dat we hadden !! sinds zaterdagmorgen 8.00 uur niets meer gegeten!
Er werd voor ons gekookt! Super lief van Ruben. Laat op bed gegaan, en op tijd er weer uit.
Zo hopen we snel van de Jet-lag af te komen.
Dit is ons laatste berichtje.
Groeten uit Joure van Frans en Gerda